آیه 34 سوره زمر
<<33 | آیه 34 سوره زمر | 35>> | |||||||||||||||
|
محتویات
ترجمه های فارسی
برای آن بندگان نزد خدایشان از هر نعمتی که بخواهند مهیّاست، که این پاداش نیکو کاران عالم است.
برای آنان نزد پروردگارشان آنچه بخواهند فراهم است؛ این است پاداش نیکوکاران؛
براى آنان، هر چه بخواهند پيش پروردگارشان خواهد بود. اين است پاداش نيكوكاران.
برايشان هر چه بخواهند در نزد پروردگارشان مهياست. اين است پاداش نيكوكاران.
آنچه بخواهند نزد پروردگارشان برای آنان موجود است؛ و این است جزای نیکوکاران!
ترجمه های انگلیسی(English translations)
معانی کلمات آیه
«مَا یَشَآؤُونَ»: هر چه بخواهند و آنچه طلب کنند.
تفسیر آیه
تفسیر نور (محسن قرائتی)
وَ الَّذِي جاءَ بِالصِّدْقِ وَ صَدَّقَ بِهِ أُولئِكَ هُمُ الْمُتَّقُونَ «33»
و كسى كه سخن راست آورد و آن را تصديق كرد، آنانند همان تقواپيشهگان.
لَهُمْ ما يَشاؤُنَ عِنْدَ رَبِّهِمْ ذلِكَ جَزاءُ الْمُحْسِنِينَ «34»
هرچه بخواهند براى آنان نزد پروردگارشان فراهم است، اين است پاداش نيكوكاران.
جلد 8 - صفحه 169
نکته ها
صدق و راستى داراى ابعادى است:
صدق در گفتار: «جاءَ بِالصِّدْقِ» (آيهى مورد بحث)
صدق در وعده: «إِنَّهُ كانَ صادِقَ الْوَعْدِ» «1»
صدق در عهد: «صَدَقُوا ما عاهَدُوا اللَّهَ عَلَيْهِ» «2»
صدق در عمل: «أُولئِكَ الَّذِينَ صَدَقُوا» «3»
و كسى كه در همهى مراحل، صداقت لازم را داشته باشد «صِدّيق» ناميده مىشود.
پیام ها
1- مبلّغ دين، آن گاه مورد ستايش است كه خود نيز به آن چه مىگويد عمل كند. «جاءَ بِالصِّدْقِ وَ صَدَّقَ بِهِ»
2- تبليغ دين، مخصوص پيامبر نيست. جاءَ بِالصِّدْقِ ... أُولئِكَ (كلمهى «أُولئِكَ» آمده نه «هو»). چنانكه در جاى ديگر مىفرمايد: «أَدْعُوا إِلَى اللَّهِ عَلى بَصِيرَةٍ أَنَا وَ مَنِ اتَّبَعَنِي» «4» من و هركس از من تبعيت كند، با بينايى به سوى خدا مىخوانم.
3- يكى از نشانههاى متّقين، تبليغ پيام الهى است. جاءَ بِالصِّدْقِ ... الْمُتَّقُونَ
4- وسيلهى دريافت نعمتها در بهشت، اراده و خواست بهشتيان است. «لَهُمْ ما يَشاؤُنَ»
5- الطاف الهى در بهشت محدوديّت ندارد. «لَهُمْ ما يَشاؤُنَ»
6- متّقين همان نيكوكاران هستند. «هُمُ الْمُتَّقُونَ- الْمُحْسِنِينَ»
«1». مريم، 54.
«2». احزاب، 23.
«3». بقره، 177.
«4». يوسف، 108.
تفسير نور(10جلدى)، ج8، ص: 170
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
لَهُمْ ما يَشاؤُنَ عِنْدَ رَبِّهِمْ ذلِكَ جَزاءُ الْمُحْسِنِينَ (34)
«1» تفسير قمى ج 2 ص 249 و نورالثقلين، ج 4، ص 489، ح 50 و 51.
«2» منهج الصادقين، ج 8، ص 97.
جلد 11 - صفحه 244
لَهُمْ ما يَشاؤُنَ عِنْدَ رَبِّهِمْ: براى مؤمنان مصدق است آنچه بخواهند و تمنا كنند نزد پروردگار ايشان از نعم جليله و كرامت ابديه، ذلِكَ جَزاءُ الْمُحْسِنِينَ: آن ثواب عظيم و نعم جسيم جزا و پاداش نيكوكاران است به تصديق حق و اعمال حسنه.
تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)
فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنْ كَذَبَ عَلَى اللَّهِ وَ كَذَّبَ بِالصِّدْقِ إِذْ جاءَهُ أَ لَيْسَ فِي جَهَنَّمَ مَثْوىً لِلْكافِرِينَ (32) وَ الَّذِي جاءَ بِالصِّدْقِ وَ صَدَّقَ بِهِ أُولئِكَ هُمُ الْمُتَّقُونَ (33) لَهُمْ ما يَشاؤُنَ عِنْدَ رَبِّهِمْ ذلِكَ جَزاءُ الْمُحْسِنِينَ (34) لِيُكَفِّرَ اللَّهُ عَنْهُمْ أَسْوَأَ الَّذِي عَمِلُوا وَ يَجْزِيَهُمْ أَجْرَهُمْ بِأَحْسَنِ الَّذِي كانُوا يَعْمَلُونَ (35)
ترجمه
پس كيست ستمكارتر از آنكه دروغ بست بر خداوند و تكذيب كرد سخن راست را وقتى كه آمد او را آيا نيست در دوزخ جاى اقامتى براى كافران
و آنكه آورد سخن راست را و تصديق نمود آنرا آنگروه ايشانند پرهيزكاران
براى ايشانست آنچه ميخواهند نزد پروردگارشان اينست پاداش نيكوكاران
تا پوشيده دارد از آنها بدترين عملى را كه بجا آوردند و پاداش دهد مزد ايشانرا ببهترين كاريكه بودند ميكردند.
تفسير
خداوند متعال ببيان ديگرى متعرّض حال اهل شرك و اهل ايمان شده ميفرمايد پس كيست ستمكارتر از كسيكه دروغ بندد بخدا و قائل شود بآنكه او براى خود شريك در عبادت قرار داده يا پسر و دختر اختيار نموده و تكذيب كند كتاب خدا و سنّت پيغمبر صلّى اللّه عليه و اله و سلّم و ولايت امير المؤمنين عليه السّلام را كه صدق و حق و واقع است وقتى كه بيايد از جانب خدا و مبيّن شود براى او آيا نيست در جهنم مثوى و مقام و اقامتگاه دائمى براى چنين كسانى البتّه هست و در غير آن منزلى براى آنها نخواهد بود و آنكه قرآن را كه صدق محض و محض صدق است آورد از جانب خدا و آنكه تصديق نمود آنرا و سنت پيغمبر صلى اللّه عليه و اله و ولايت امير المؤمنين عليه السّلام را كه صدق و حق و واقع است اين اشخاص آنها پرهيزكارانند و اينكه اولئك كه جمع است خبر الّذى واقع شده بملاحظه عموم معنى است اگر چه مراد شخص باشد
جلد 4 صفحه 497
چنانچه قمّى ره فرموده كه مراد از جاء بالصّدق پيغمبر صلى اللّه عليه و اله و مراد از و صدّق به امير المؤمنين عليه السّلام است و در مجمع اينمعنى را بائمه هدى عليهم السلام نسبت داده است و معلوم است كه آنحضرت اوّل كسى بود كه تصديق فرمود قرآن و آنچه را كه پيغمبر آورد كه اهمّ از همه ولايت خودش بود قولا و عملا بنحو اكمل و از براى پرهيزكاران سابق الذكر است با شرط بقاء بر تصديق مذكور قولا و عملا در دنيا آنچه را كه خواسته باشند از نعمت و خوشى و خوبى نزد پروردگارشان در آخرت اين است پاداش نيكوكاران بأعمال صالحه و عقائد حقّه تا محو كند از نامه عمل آنها بدترين كاريرا كه مرتكب ميشدند از اقسام شرك و كفر و معاصى و عوض دهد بعنوان مزد ببهترين اعمالشان كه اسلام و ايمان و كارهاى عبادى باشد بهترين عوض و مزديرا كه سزاوار است از خداوند جليل به بنده ذليل عطا شود و ظاهرا ليكفّر اللّه متعلّق بما يشاؤون است و محتمل است متعلّق بمحسنين باشد و اللّه اعلم.
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
لَهُم ما يَشاؤُنَ عِندَ رَبِّهِم ذلِكَ جَزاءُ المُحسِنِينَ (34)
از براي آنها است آنچه بخواهند نزد پروردگار خود اينست جزاي نيكوكاران.
لَهُم ما يَشاؤُنَ عِندَ رَبِّهِم اما در دنيا اجابت دعاهاي آنها قبولي اعمال آنها توفيق و هدايت آنها و اما در آخرت در بهشت که
«فيها ما تشتهيه الانفس و تلذّ الاعين و ما خطر علي قلب بشر»
و بالجمله خير دنيا و آخرت نصيب اينها است و سعادت دارين را حيازت كردهاند بلكه بسا داراي مقام شفاعت هم ميشوند حتي خود را بمقام محمود ميرسانند که در زيارات ميخواني
«و اسئله ان يبلّغني المقام المحمود الذي لكم عند اللّه»
حتي حشر با انبياء و ائمه هدي.
ذلِكَ جَزاءُ المُحسِنِينَ مكرر گفتهايم که جزايي که خداوند براي آنها مقرر داشته از باب تفضل است نه استحقاق چون قابليت تفضل پيدا كردند و محسن كسي را گويند که داراي عقائد حقه و اخلاق حسنه و افعال صالحه باشد که از هر جهت هم بخود احسان كرده و هم بديگران احسان كرده.
برگزیده تفسیر نمونه
]
(آیه 34)- در این آیه سه پاداش بزرگ برای این گروه بیان میدارد: نخست میفرماید: «آنچه بخواهند نزد پروردگارشان برای آنان موجود است و این است جزای نیکوکاران» (لَهُمْ ما یَشاؤُنَ عِنْدَ رَبِّهِمْ ذلِکَ جَزاءُ الْمُحْسِنِینَ).
گستردگی مفهوم این آیه به قدری است که تمام مواهب معنوی و نعمتهای مادی را شامل میشود، آنچه در تصور و وهم ما بگنجد یا نگنجد؟
سایرتفاسیر این آیه را می توانید در سایت قرآن مشاهده کنید:
تفسیر های فارسی
ترجمه تفسیر المیزان
تفسیر خسروی
تفسیر عاملی
تفسیر جامع
تفسیر های عربی
تفسیر المیزان
تفسیر مجمع البیان
تفسیر نور الثقلین
تفسیر الصافی
تفسیر الکاشف
پانویس
منابع
- تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
- اطیب البیان فی تفسیر القرآن، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم
- تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
- تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
- برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
- تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم